portret (bron: Catalogus Professorum)
Adriaan Wessel Reinink (1933)
Adriaan Wessel (roepnaam Wessel) werd geboren op 19 augustus 1933 te Groningen. Hij studeerde rechten en kunstgeschiedenis in Leiden. Hier promoveerde Reinink in 1965. In hetzelfde jaar werd hij wetenschappelijk hoofdmedewerker bij het kunsthistorisch instituut te Leiden. In 1969 werd Reinink benoemd tot hoogleraar geschiedenis van de bouwkunst, Universiteit Utrecht. Reinink kreeg op 1 november 1991 eervol ontslag. Hij droeg verantwoordelijkheid voor het behoud van het grootste historische landgoed in het Groene Hart: Landgoed Linschoten.
Van 1985-1993 was Reinink voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Kunsthistorici. In 1966 ontving hij de Carel van Manderprijs voor zijn boek . P. C. de Bazel – architect.
Prof. dr. mr. Reinink schonk zijn collectie in 1999 aan het Universiteitsmuseum. Omstreeks 2020 werd zijn collectie overgebracht naar de Universiteitsbibliotheek Utrecht Science Park. Zijn collectie bestond uit minstens 240 titels.
Onderwerp: | universiteiten, architectuur |
Jaar uitgave: | 1911-1992 |
Omvang: | minstens 97 titels |
Documentsoort: | gedrukt werk: rapporten, brochures, boeken |
Ontsluiting: | voor een klein deel ontsloten via WorldCat op provenance Reinink, Adriaan Wessel (1933-) |
Algemene literatuur: | Wessel Reinink, Kunstgeschiedenis : een levensloop. Bussum, Thoth, 2011 (autobiografie). |
Opmerkingen: | voornamelijk bijeengeplaatst op de signatuur: CAJ 2427 … 2507 |
Groei: | afgesloten |
Overige informatie: | schenking in 1999 |