Links: fotograaf onbekend (Collectie Nationaal Archief). Rechts: Aantekeningen van Hoffmann. 

Johann Joseph Hoffmann (1805-1878)

Johann Joseph Hoffmann werd op 16 februari 1805 geboren te Würzburg. Hij studeerde eerst filologie in zijn geboortestad waar hij in 1825 theaterzanger was. Na een ontmoeting in 1830 met Philipp Franz von Siebold besloot hij zich in Leiden te vestigen. Via Von Siebold ontmoette Hoffmann een Chinese schrijver, die hem Chinees leerde. In 1831 begon hij aan de studie Chinese grammatica van Abel-Rémusat. Door de beoefening van het Chinees bereidde hij zich voor op die  van het Japans. Van Von Siebold kreeg Hoffmann de taak Japanse bronnen te vertalen.

Hoffmann stelde in de jaren daarop een woordenboek samen, in eerste instantie voor eigen gebruik. In 1839 was de opzet hiervan klaar.

Een vriend van hem beval hem aan bij de het Kings College in Londen als hoogleraar Chinees. Kort daarna werd Hoffmann ook de positie van vertaler voor de Nederlandse regering aangeboden. Dit laatste aanbod nam hij aan. In 1855 werd Hoffmann benoemd tot hoogleraar titulair in het Chinees en het Japans aan de Leidse hogeschool. Hij was de eerste hoogleraar Japans buiten Japan. Van 1854 tot 1867 leidde hij een tiental sinologen en japanologen op, zoals de latere hoogleraar Chinees Gustaaf Schlegel (1840-1903) en de tolk Japans Rutger Jacob de Saint Aulaire (1827-1864). In 1862 kwamen er Japanse gezanten naar Leiden en Hoffmann was hun tolk. Later kwamen er Japanse studenten naar Nederland, met wie hij veel contact hield.

Tot vlak voor zijn dood is hij blijven publiceren. Na zijn overlijden zijn drie delen van zijn woordenboek uitgegeven, met de letters A, O en B, als Japansch-Nederlandsch woordenboek en Japanese-English dictionary.

Hoffmann overleed te Leiden op 19 januari 1878.