Kunstenaarsboeken vormen binnen de beeldende kunst een eigen verzamelgebied. In 1965 trad de jonge kunsthistoricus Frans Haks (1938-2006) in dienst van het Kunsthistorisch Instituut (KHI) van de Universiteit van Utrecht. Eind 1966 werd Haks bibliothecaris van het KHI, onder de voorwaarde dat hij een verzameling kunstenaarsboeken mocht aanleggen. De verzameling van het KHI is nu een waardevolle bron van kunsthistorische informatie over kunstenaars uit de jaren zestig en zeventig.

Franciscus Johannes Jacobus Maria Haks (1938-2006)

Drs. Frans Haks werd geboren te Zeist op 30 augustus 1938. Hij studeerde kunstgeschiedenis in Utrecht. Tijdens deze studie interesseerde hij zich vooral voor vroegchristelijke kunst. Na zijn kandidaatsexamen in 1961 ging hij werken bij het Aartsbisschoppelijk Museum. In deze periode deed hij in opdracht van het museum onderzoek naar “de miraculeuze taferelen uit Christus’ openbaar leven” en naar de barokke- en achttiende-eeuwse beeldhouwkunst in de Nederlanden.

In 1963 werd Haks – aanvankelijk tegen zijn zin – conservator van de toen net opgerichte afdeling Moderne Religieuze Kunst bij hetzelfde museum. Hierdoor ontwikkelde hij zijn belangstelling voor moderne kunst. In 1965 nam hij daar ontslag en trad in dienst van het Kunsthistorisch Instituut (KHI) van de Universiteit van Utrecht als onderzoeker. Bij het KHI kwam Haks terecht op een afdeling die zich vooral bezig hield met kunst uit de middeleeuwen. Eind 1966 werd Haks bibliothecaris van het KHI, onder de voorwaarde dat hij een verzameling kunstenaarsboeken mocht aanleggen. In 1968 werd op aandringen van Haks een werkgroep “Moderne Kunst” in het leven geroepen bij het KHI en in 1970 werd Haks zelf docent bij deze werkgroep. Van 1978 tot en met 1995 was hij directeur van het Groninger Museum.

Frans Haks overleed te Amsterdam op 23 december 2006.