Bron: De Tijd, 17-8-1936

Henricus Antonius Franciscus Lampen (1888-1966)

Henricus Antonius Franciscus Lampen werd geboren op 27 november 1888 te Alkmaar. Het gezin Lampen verhuisde achtereenvolgens naar Utrecht en Naarden. Hij volgde het Gymnasium in Megen en trad in bij de Franciscanen in Huize Alverna te Wychen. Lampen nam de kloosternaam Willibrord[us] aan en werd in 1914 tot priester gewijd. Hij studeerde theologie in Breslau (vanwege de oorlogsomstandigheden niet in Leuven) en daarna middeleeuwse latijnse letterkunde in München. In 1920 promoveerde Lampen daar op het proefschrift Thiofried van Echternach, de biograaf van de H. Willibrordus. Zijn orde zond hem naar Rome als lector theologie en in 1922 naar het Franciscaanse studiecentrum Quaracchi in Florence. Hier studeerde Lampen handschriftenkunde en oorkondenleer in verband met de opdracht een uitgave voor te bereiden van de Summa theologica van de Franciscaan Alexander van Hales, die rond 1250 in Parijs doceerde. Hiervan verschenen tot 1931 drie van de vier geplande delen. In dat jaar werd pater Willibrord benoemd als hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen als professor in de historische hulpwetenschappen paleografie en oorkondenleer. In 1939 moest hij weer naar Rome vanwege zijn benoeming tot ‘Definitor generalis’ van de orde. In 1946 keerde Lampen terug naar Nederland, waar hij les gaf in dogmatiek in Alverna, Lochem en Utrecht. Pater Willibrord Lampen O.F.M. overleed op 14 december 1966 in Den Haag.

Willibrordus Lampen publiceerde al op het gymnasium en bleef dit zijn hele leven doen. Zijn bibliografie telt meer dan duizend nummers. De belangrijkste onderwerpen waren: de Franciscanerorde, de theoloog Duns Scotus, middeleeuwse heiligen, waaronder Hildegard van Bingen, de Eucharistie en St. Willibrordus.

De collectie maakt deel uit van de collectie Thomaasse.