portret (bron: Katholieke Illustratie 1872); ex libris

Samuel Philippus Lipman (1802-1871)

Samuel Philippus Lipman werd geboren op 27 april 1802 in een joods gezin in Londen, maar groeide op in Glückstadt en Hamburg. In 1818 ging hij voor verdere opleiding naar een oom in Amsterdam. Hij studeerde rechten in Leiden, waar hij in 1822 promoveerde. In 1824 diende de zeepzieder Hermann Gerhard Kohlbrügge (de vader van de bekende theoloog H.F. Kohlbrugge jr.) een klacht in bij de officier van justitie te Amsterdam tegen Lipman. De beschuldiging was oplichting of bedrog. Uiteindelijk werd hij niet vervolgd.  Lipman vestigde zich als advocaat in Amsterdam. In 1857 werd hij advocaat bij de Hoge Raad in Den Haag. Dit bleef hij tot 1862. Daarna hield hij zich bezig met godgeleerde studies. Als gevolg van Lipman’s overgang tot het christendom liet hij zich dopen in de Rooms Katholieke Kerk (1852). Bij gebrek aan het beschikbaar zijn van een goede vertaling van het Nieuwe Testament voor de Rooms Katholieke gelovigen begon Lipman met de vertaling van het Nieuwe Testament. Kenmerkend voor deze vertaling is de toevoeging van uitgebreide aantekeningen. Lipman grijpt in deze aantekeningen veelvuldig terug op de kerkvaders en hoe zij de schrift interpreteerden. Lipman heeft zijn uitvoerige vertaling van het Nieuwe Testament nooit kunnen voltooien. Oorspronkelijk verschenen er 3 banden, waarbij de laatste band (Corinthiërs tot Hebreërs) na zijn overlijden gepubliceerd werd.

Lipman overleed op 7 juli 1871 te Hilversum.

De kostbare boekerij, door wijlen Mr. S.P. Lipman nagelaten, werd uit waardering voor Dr. Schaepman in 1872 door zijn weduwe Lipman-Moormann aan het aartsbisschoppelijk Seminarie van Utrecht te Rijsenburg geschonken. Ook juridische en staatkundige werken waren in dit geschenk begrepen. Tevens heeft de schenkster een jaarlijkse som ter aanvulling en instandhouding van de genoemde Bibliotheek vastgesteld. De deelcollectie maakt thans onderdeel uit van de Collectie Thomaasse van de Universiteitsbibliotheek Utrecht.