anoniem portret van Pasquel; buste
Pasquier Quesnel (1634-1719)
Pasquisnel (ook wel Paschier of Paschasius genoemd) Quesnel d geboren te Parijs op 14 juli 1634. Hij was een controversiële Franse theoloog die de jansenisten (volgelingen van de ketterse doctrines van bisschop Cornelius Jansen over predestinatie, vrije wil en genade) door de vervolging leidde door koning Lodewijk XIV van Frankrijk totdat ze pauselijk werden veroordeeld.
Quesnel sloot zich in 1657 aan bij het Franse Oratorium (een religieus genootschap van seculiere priesters) en werd in 1659 tot priester gewijd. Zijn jansenistische sympathieën leidden tot zijn verbanning uit Parijs in 1681, en drie jaar later werd hij uit het Oratorium gezet omdat hij weigerde de anti-orthodoxie te aanvaarden. Jansenist besluit dat het wordt afgekondigd. Hij vluchtte naar Brussel waar hij tot de dood van Arnauld in 1694 samenleefde met de verbannen Antoine Arnauld, kampioen van het jansenistische verzet. In 1703 werd hij gearresteerd, maar vluchtte al snel naar Amsterdam, waar hij zich uiteindelijk vestigde.
Quesnels Nouveau Testament en français avec des réflexions morales (1692; ‘Nieuwe Testament in het Frans met gedachten over moraal’) was een belangrijke bijdrage aan de literatuur van het jansenisme, maar veroorzaakte ernstige gevolgen. Het wakkerde de leerstellige conflicten tussen de jansenisten en het pausdom opnieuw aan, die verder werden gecompliceerd door de tussenkomst van Lodewijk XIV. De bul Unigenitus (1713) van paus Clemens XI – naar aanleiding van Lodewijk – veroordeelde 101 zinnen uit de Réflexions-moraal, maar Quesnel heeft nooit toegegeven dat zijn meningen ketters waren. De correspondentie van Quesnel werd geredigeerd door A. Le Roy (2 delen, 1900). Quesnel overleed te Amsterdam op 2 december 1719. Quesnel werd begraven te Warmond in het graf van Petrus Codde. Corn. Zijn hart werd overgebracht naar Port–Royal bij Parijs.
De collectie vormt voornamelijk een een 49 banden tellende pamflettenverzameling: 173 pamfletten over het Jansenisme. De collectie is een deelcollectie van de Centrale Oud-Katholieke Bibliotheek (C.O.K.B.) en daaarvoor (deels?) afomstig uit de seminaruebibliotheek in Amersfoort. De collectie is vermoedelijk samengesteld door Quesnel zelf onder de titel La chute de pape par sa constitution Unigenitus (De val des pausdoms).
een 49 banden tellende pamflettenverzameling, die waarschijnlijk afkomstig is van Pasquier Quesnel (1634-1719).
| Onderwerp: | Jansenisme, werken van Pasquier Quesnel |
| Jaar uitgave: | 1641-1719 |
| Omvang: | nader te bepalen |
| Documentsoort: | gedrukt werk: boeken, convoluten, pamfletten; handschrift: Gertrudis OK ms 9-11 |
| Ontsluiting: | Catalogue des Ecrits sur la grace et autres matières par M.M. Fouiillou et Petitpied. (handschrift bevat 657 folio-vellen en wordt gevolgd door een catalogus van de geschriften van Petitpied, van 17 vlz. folio. ontsloten via Worldcat op provenance Centrale Oud-Katholieke Bibliotheek (Utrecht) en deels op Quesnel, Pasquier (1634-1719). |
| Algemene literatuur: | Tilemannus Backhusius, Verhaal van hetgene Z.B. van Espen alsook Christiaan van Erkel en Paschasius Quesnel betrekkelijk de Nederlandsche zending verrigt hebben : eene bijdrage tot de geschiedenis der Utrechtsche kerk. Te Utrecht, J.R. van Rossum, 1836. Fruytier. “Pasquier Quesnel“, in: Nieuw Nederlands Biografisch Woordenboek 10 (1937) 767-768. Pasquier Quesnel et les Pays-Bas : correspondance, publiée avec introduction et annotations par J.A.G. Tans. Groningue ; Paris, Wolters ; Vrin, 1960. J.A.G. Tans et H. Schmitz du Moulin, Pasquier Quesnel devant la Congrégation de l’Index. La Haye 1974. J.A.G. Tans ,”Un bibliothécaire dans la République des Lettres : correspondance d’Antonio Magliabechi et de Pasquier Quesnel”, in:Uit bibliotheektuin en informatieveld, 1977, p. 75-95. J.A.G. Tans et H. Schmitz du Moulin, La correspondance de Pasquier Quesnel, 3 vol., Louvain 1989, 1993. Deel 1. |
| Opmerkingen: | o.a. geplaatst op de signaturen ODB en ODG |
| Groei: | afgesloten |
| Overige informatie: |