Coll. Universiteitsmuseum Utrecht (fotograaf onbekend); portret uit 1955 door Sierk Schröder (coll. Universiteit Utrecht); boeketiket; portret (fotograaf G. Jochmann)

Johannes Philippus Suijling (1869-1962)

Johannes Philippus Suijling (ook geschreven als Suyling) werd geboren te ‘s‑Hertogenbosch op 4 september 1869. Nadat hij in zijn geboortestad het gymnasium had bezocht ging hij in 1888 studeren in Utrecht. Suijling promoveerde daar in 1893. Hij keerde terug naar Den Bosch waar hij zich vestigde als advocaat en procureur. In 1900 werd Suijling – na eerst een korte tijd als plaatsvervangend rechter te hebben gewerkt – benoemd tot rechter in de arrondissementsrechtbank gevestigd in ‘s‑Hertogenbosch. Van 1903 tot 1911 was hij werkzaam als raadadviseur in Den Haag voor het Ministerie van Justitie. In 1907 werd Suijling benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit Leiden met als leeropdracht Het Volkenrecht. In 1911 maakte hij de overstap naar de Universiteit Utrecht, waar hem een gewoon hoogleraarschap in het burgerlijk en internationaal privaatrecht toebedeeld werd. Gedurende het collegejaar 1925-1926 was hij tevens rector magnificus. In 1925 was  Suijling een van de oprichters van het Fonds ten behoeve van Indologische Studiën, de wetenschappelijke raad waarvan hij tot 1947 voorzat. In 1929 nam hij ontslag als hoogleraar vanwege gezondheidsproblemen. De volgende jaren wijdde Suijling enkel en alleen aan zijn opus magnum Inleiding tot het burgerlijk recht.

Hij legde zich onder andere toe op het internationaal recht, het burgerlijk recht en het internationaal privaatrecht. Prof. Suijling overleed te ‘s-Gravenhage op 14 juni 1962.

In 1917 schonk hij 73 boeken en 1 collegedictaat  van Mr. T.J. Buys over oorlogsrecht in bruikleen aan de Universiteitsbibliotheek Utrecht. In 1918/19/ en 1926/27 schonk hij boeken.