Portretfoto van professor Von Bissing (collectie Universiteit Utrecht, objectnr 0285-2978)

Friederich Wilhelm von Bissing (1873-1956)

Friedrich Wilhelm Freiherr von Bissing werd geboren op 10 mei 1873 te Potsdam als zoon van een Pruisische generaaal, die tijdens de Eerste Wereldoorlog gouverneur van België is geweest. Vanaf 1892 studeerde klassieke filologie, kunstgeschiedenis en Eyptologie aan de Universiteit van Bonn. Na zijn promotie in 1900 is hij werkzaam geweest in het Egyptisch museum te Caïro, waar hij met metalen en ceramisch vaatwerk heeft gecatalogiseerd. Van 1906 tot 1922 was hij hoogleraar in de Egyptologie in München. In 1822 werd Von Bissing benoemd tot bijzonder hoogleraar Oude kunstgeschiedenis van Egypte en Voor-Azië aan de Universiteit Utrecht, dit was  een leerstoel van de Academie van Beeldende Kunsten te Den Haag.

Von Bissing bracht zijn verzameling Egyptische kunst en oudheden mee. Een deel dat als onderwijsmateriaal moest dienen,  werd in Utrecht gebruikt. Het gedeelte dat van belang was vanwege de kunstwaarde ging naar Den Haag.

In 1925 kreeg hij ontslag op eigen verzoek om gezondheidsredenen. Von Bissing verhuisde naar Oberaudorf (Beieren) en bleef tot aan zijn dood in 1956 actief als onafhankelijk wetenschapper. Na zijn overlijden raakte zijn bibliotheek verspreid. Zijn publicatues betreffen de Egyptische, Griekse en Voor-Aziatische kunsten en haar betekenis voor de algemene geschiedenis.

Von Bissing overleed te Oberaudorf op 12 januari 1956.

Bissing werd beschouwd als politiek reactionair, hij werd beschuldigd van etnische, antisemitische en anti-katholieke houdingen. Hij was sinds 1925 lid van de NSDAP en bevriend met Rudolf Hess. Hij bleef een vroom protestant en was zelfs lid van de staatssynode van de Evangelisch-Lutherse Kerk in Beieren. Hij faalde in zijn pogingen om tegelijkertijd trouw te blijven aan de partij en de kerk. In 1937 werd hij uit de partij gezet ondanks een clementieverzoek aan de “Führer”. Voor 1945 keerde hij zich echter niet af van het nationaal-socialisme. Hij kon echter niet in het reine komen met individuele excessen van het nationaal-socialisme. Na de zogenaamde “Reichspogromnacht” in 1938 bezocht hij zijn joodse collega Georg Steindorff om zijn spijt te betuigen over wat er was gebeurd.

Von Bissing schonk in 1922 76 boeken aan de Universiteitsbibliotheek Utrecht en het Archeologisch Instituut aldaar. Een aantal boeken zijn ontdubbeld.

Zijn privébibliotheek werd na zijn dood geveild in 1956.