portret met handttekening

Carl von Hess (1863-1923)

Carl von Hess werd geboren op op 28 juni 1863 in Mainz. Hij studeerde geneeskunde aan de universiteiten van Heidelberg, Bonn en Straatsburg en vertrok vervolgens naar Praag, waar hij samenwerkte met oogarts Hubert Sattler en fysioloog Ewald Hering. In 1891 behaalde hij zijn habilitatie aan de Universiteit van Leipzig, en later bekleedde hij hoogleraarschappen aan de universiteiten van Marburg (vanaf 1896), Würzburg (vanaf 1900) en München (vanaf 1912).

Von Hess leverde belangrijke bijdragen in zijn onderzoek naar breking en accommodatie van het oog. Hij deed ook onderzoek naar het kleurenzien in de verschillende zones van het netvlies, naar de verschillende vormen van kleurenblindheid, naar gelijktijdig contrast, naar nabeelden van bewegende objecten en naar licht-donkeraanpassing. Daarnaast voerde hij vergelijkende fysiologische onderzoeken uit naar lichtzin en kleurwaarneming bij dieren, zowel bij ongewervelde als gewervelde dieren. Samen met Paul Römer deed hij de ontdekking dat trachoom overdraagbaar is op apen.

Zijn naam wordt geassocieerd met het “Hess-nabeeld”, gedefinieerd als een positief nabeeld dat als derde voorkomt in de reeks nabeelden die het resultaat zijn van blootstelling aan een korte lichtstimulus (achtereenvolgens wordt het eerste nabeeld een “Hering-nabeeld” genoemd). , de tweede als een “Purkinje (nabeeld). Het Hess-nabeeld wordt gedefinieerd als een fysiologische illusie. Er zijn ook verschillende chirurgische instrumenten die naar hem zijn vernoemd.