Naast het Frans wordt door minderheden Bretons (Bretagne) gesproken, Occitaans (het zuiden), Nice), Corsicaans (op Corsica).

Het Oudfrans is het Frans zoals dat in het noorden van Frankrijk gesproken werd van de 9e tot de 14e eeuw. Het heeft zich via het Middelfrans ontwikkeld tot het Nieuwfrans, dat door keizer Napoleon Bonaparte tot standaardtaal werd verheven voor internationale betrekkingen, wetgeving, bestuur, rechtspraak en postbezorging in de gebieden waar hij heerste, daaronder de Lage Landen. In wat nu Frankrijk is drong het Nieuwfrans door in literatuur en media. Het Oudfrans is samen met enkele nauw verwante talen zoals het Waals en Picardisch rechtstreeks voortgekomen uit de langues d’oïl.

In 1918 werd het aan P. Valkhoff toegestaan aan de Rijksuniversiteit als privaat-docent enige lessen Franse Letterkunde te verzorgen en in 1924 kreeg de Vereniging tot bevordering van de studie van het Frans een bijzondere leerstoel Franse Letterkunde te vestigen. Deze werd tot 1953 achtereenvolgens bezet door H. Brugmans, E.C. van Bellen en de bekende romanist K. Sneyders de Vogel.

Pas in 1954 werd met de benoeming van mevr. B. Wind tot gewoon hoogleraar in de Franse Taalkunde, later uitgebreid met de Franse letterkunde van de Middeleeuwen, het voorbeeld van de andere Nederlandse universiteiten gevolgd.

In tegenwoordigheid van de ambassadeur van Frankrijk en de cultureel attaché  werd op 14 maart 1955 het Instituut voor Franse tslen geopend. De ambassadeur bood een geschenk boeken aan. In 1968 volgde een schenking van 50 boeken.

Bij Frans werden de diverse onderzoeks- en onderwijstaken gegroepeerd in afdelingen, waardoor een adequate specialisatie van de stafleden mogelijk werd. De afdeling Occitaanse Taal- en Letterkunde bestudeert de taal, cultuur en letterkunde van het zuiden van Frankrijk in de middeleeuwen. In 1963 werd de naam van het instituut gewijzigd in Frans en Occitaans Instituut.

.e moderne gedrukte boeken van de collectie Frans in de Binnenstadsbibliotheek zijn verdeeld in een algemene rubriek met woordenboeken en naslagwerken, een rubriek met Franse taalkunde en een rubriek met Franse letterkunde. In deze laatste rubriek is het materiaal grotendeels chronologisch ingedeeld.

IN BEWERKING